Yaşam sebebim, atan kalbim. Ne hoş şey sonbahar akşamlarında, esen rüzgarın karşısında geceye seninle eşlik etmek. Öpülesi gülüşlerinde dinlenmek ve sarılmak sımsıkı sana
Kendi oIarak, sana geIen- sana gereksinimi oImadan, seni isteyen- sensiz de oIabiIecekken, senin iIe oImayı seçen- kendi oImasını, seninIe oImaya bağIayan- – O,
Ben kimseyi mumla aramam, isteyen ışığımdan tanır beni. Sen bende “kusur” ben sende “huzur” aradım. Hayat masaldır, yaşarsın roman olur, anlatırsın fıkra, sonuç
Karanlıkta kaldım günlerce, gün ışığından bir habersiz. Sonra sen geldin karanlığımı aydınlattın benim, odamın günışığı oldun çektin çıkardın beni bu karanlıktan. Ellerimden tuttun,
Dinlediğim bütün şiirlerde sen saklısın, yürüdüğüm bütün yollarda sen çıkıyorsun karşıma, gökyüzüne baktığımda bulutların arasından görünen güneş misali ısıtıyorsun içimi, bu güzelliklerden haberin
